Gül Güzeli


Eğer bir masal perisi girerse rüyalarına,

Ne olur, kaybolmuş bir tılsım gibi.

Hani bir zamanlar ruhunun derinliklerinde yankı bulmuş,

O güzel gül gibi bir sevda, şimdi senin her gece gördüğün masalda.

Her şey silinir, kaybolur, kaybolan bir şeyin arkasında,

Sadece o gül güzeli kalır; ve hep kaybolur,

Bir tılsım kaybolduğunda, içindeki en derin duygular da silinir.

Öldü dersin, o gül güzeli, her şeyin bir tılsımı vardı oysa,

Ama perilerin girmediği rüyalarda, bir şey kaybolmuştu zaten.


Benim içinse, o tılsım bir heykel gibi,

Bir Mikelangelo heykeli gibi, ruhunun en derin köşelerinden fışkıran.

Bir melek heykeli, seni içine çekip, seni sana hatırlatan her şeyin parçası.

Bazen düşündüm, her şeyin bir yansımasıdır,

Bazen öyle gelir ki, o gül güzeli hiç ölmeyecekmiş gibi,

Ama geriye kalan, bir heykel gibidir, soğuk, zamanın derinliklerinde.

İçinde kaybolmuş bir masal, her yönüyle seni hatırlatan bir hayalet gibi,

Bir zamanlar kalbine dokunmuş, bir zamanlar o tılsımı bulmuş bir yaz gibi.


O gül güzeli tılsımı kaybetti, dedim ya,

Bir masalın sonu gibi, rüyanın içinde kırılan bir hayal,

Kırık dökük ama bir o kadar anlamlı.

Hani bazen insanlar, rüyada buldukları tüm güzellikleri kaybeder,

Ve o kayıp, geriye bir yaz bırakır.

Bir yaz ki, sıcaklığı var ama gölgeleri de bir o kadar derin.

Bir kayıp ki, unutulmaz ama hep bir eksiklik bırakır.

Sana anlatmaya çalıştım ya, işte o kayıp, ruhunun içindeki bir boşluktur.

Bir zamanlar her şeyin parçası olan o gül güzeli,

Bir anda kaybolduğunda, her şey derin bir sessizliğe gömülür.


Ama bir de var ki, o kaybolan şeyin ardından,

Yavaşça seni sarar bir heykel gibi,

Her bir hatıra, her bir iz, her bir yaşanmışlık,

Bir Mikelangelo’nun o asırlık taşına dokunan eller gibi,

Bütün duyguların şekil bulduğu bir an gelir.

Bir masal perisi var ya, rüyanın içinde; işte o,

Güzelliklerin en derinini, bir tılsım gibi, seni sarar,

Ve geriye kalan o yazdır, o kaybolan tılsımın yankısıdır.


Öldü dersin, gül güzeli kayboldu,

Ama belki de o kaybolan sadece bir başlangıçtır.

Bir son değil, sadece bir başka başlangıçtır.

Tıpkı bir heykel gibi, her şeyin derinliğine inebilirsin.

Ve o gül güzeli, belki de kaybolan tılsımın yerine,

Bir zaman sonra başka bir dünyada yeniden can bulur.

Her kayıp, yeni bir anlam taşır, bir zaman sonra,

Bir yaz gibi, bir tılsım gibi, her şeyin derinliklerinden çıkar.


Ve sen, kaybolan güzelliklerin içinde,

Bir zamanlar o tılsımın varlığını hissettikçe,

O heykel gibi, zamanın içinde bir hatıra bırakacaksın.

Bir masal perisi girse rüyalarına,

Ve kaybolan bir tılsım her şeyin önüne serilse,

Gerçekten de bitti sanırsın. Ama aslında,

Hep bir yerlerde, o kaybolan güzellik,

Bir başka masalın içinde yeniden doğar.


 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

“Universal Friendship” 🇮🇱

Resim
In today’s globalized world, where divisions based on nationality, religion, and ethnicity often define our interactions, it is crucial to remember the value of human connection beyond such limitations. The statement, “Every Israeli citizen and every person who carries a Jewish identity is my friend,” reflects a personal philosophy that transcends conventional societal boundaries. It advocates for inclusivity, understanding, and the acknowledgment that shared humanity should always come before divisions. At the heart of this belief is the idea that identity, whether national or religious, should not dictate the ability to form friendships or connections. Israel, as a nation, is often seen through a political and historical lens, yet every citizen, regardless of their background, is an individual deserving of respect and friendship. The same holds true for individuals who identify as Jewish. Across the world, Jewish communities have faced persecution, but their resilience and contribut...
Devamı

İntikamı Soğut

Resim
  Aç adamdan savaşçı falan olmaz. Kuru öfkeyle bir yere varamazsın. Önce karnını doyuracaksın, sonra kafanı kaldırıp hesap soracaksın. Para yoksa, hikayen eksik kalır. Paran varsa gücün var, paran varsa ağzından çıkan lafın bile ağır olur. Yoksa ne intikam alabilirsin, ne düşmanından öç. Bedavacı adamın kini de, öfkesi de yavan olur. Kuru gürültü işte, kim sallayacak? Bak açık konuşalım, bu işin sırrı ekonomi. Paran cepteyse hayat senin sahnen, intikamın da tadı var. Ama cebin delikse? Hangi düşman seni takacak? Karnını doyuramayan adamın planı mı olur? Bugün aç kalmamak için mücadele ederken, öç almaya vakti mi var? Abi, önce ekonomi, önce para. Paran varsa, o zaman anasından danasına kadar herkesin hesabını sorarsın. Ama yoksa, sadece kendi kendine söylenirsin. Boş adamın öfkesi duvara çarpar. Parayı buldun mu, işte o zaman sahneye çıkarsın. Sabredeceksin, vaktini bekleyeceksin. Para kazanırsan, güç seninle. Düşmanın kim, seni kim ezmeye kalktıysa, hepsi sırayla önüne gelir....
Devamı

Gece ve Adam

Resim
Bir rüyanın kıyısında bekleyen bir adamın hikâyesi bu. Ona ait olmayan rüyaların içinde kaybolmuş, döngüsü kırılmış bir dünyada, kahkahalarla dolu bir sahneye sırtını dönmüş biri… Cesurca özlemiş, hesapsızca yanmış, hatıraların ağırlığını omuzlarında taşımış. Gece, onun sırdaşıydı. Gökyüzüne çizdiği sessiz harfler, yıldızlara anlatılan hikâyeler gibi savrulurdu karanlıkta. Bazı geceler içinden geçen fısıltılar bir rüzgâra dönüşür, bazen de yalnızca bir sükût olup düşerdi dudağından. Kaybolmuş bir rüyanın izinde yürürken, aklının kıyısında tutmaya çalıştığı tek şey onun hatırasıydı. Bir parça aklında, çok parça içinde… İşte en çok da bu yüzden gecelere dargındı. Çünkü gece, içindekileri susturmazdı; aksine daha çok konuştururdu. Gözlerini kapattığında bile kaçamadığı bir yüz, her kapattığında biraz daha silinmesi gerekirken daha da belirginleşen bir siluet… İçine kazınmış bir hikâyenin en derin satırlarını, unutmamak için ezberlemişti adeta. Kahkahalar, mutlu insanların dünyasına aitti....
Devamı