21.Yüzyıl Türkiye Karanlığı


 21. Yüzyılda Türkiye’nin Karanlığı

 21. yüzyıldayız. Dünya bilimle, özgürlükle, teknolojiyle ileriye koşarken Türkiye hâlâ yasakların, baskıların ve ihmallerin kıskacında.


Birinci partinin cumhurbaşkanı adayı cezaevinde. Bu yalnızca bir kişiyi değil, milyonların iradesini hapsetmek demektir. Sandığın değerini yok eden bu anlayış, demokrasiyi dekoratif bir sahneden ibaret kılıyor.


Gençler, bir tweet ya da paylaşım yüzünden gözaltına alınıyor. Oysa geleceğin enerjisi olan gençliği korkutarak susturmak, aslında ülkenin yarınlarını yok etmektir. 21. yüzyılda dünyanın gençleri bilime, sanata, yeniliğe koşarken bizim gençlerimiz mahkeme salonlarında umut arıyor.


Basın organları baskı altında. Gazeteler kapatılıyor, televizyonlara sansür uygulanıyor, gazeteciler hapse atılıyor. Basın susturulduğunda hakikat kaybolur, toplum körleşir. İktidarın istediği de budur: karanlık bir düzen.


Seçilmiş belediye başkanları cezaevinde, yerlerine kayyumlar atanıyor. Sandıkta verilen oy bir kararla çöpe atılıyor. Bu, halkın iradesine açık bir hakarettir.


Sanatçılar bile hedefte. Bir müzik grubuna soruşturma açılıyor, sahneler yasaklanıyor. Oysa sanat toplumun nefesidir. Türküler kelepçeyle susturulmaz, şarkılar yasaklarla öldürülemez.


Bir çetenin pisliği yüzünden bebekler hayatını kaybetti. Daha yaşamın başında olan masumlar… Devletin görevi en savunmasızı korumaktır. Bunu yapamıyorsa, bütün iddialar çöker.


Bir otel yangınında onlarca insan göz göre göre öldü. Çünkü denetim yoktu, çünkü ihmal vardı, çünkü rant her şeyin önüne geçti. İnsanların yanarak ölmesine “kaza” denemez, bu düpedüz cinayettir.


Gazeteciler ve avukatlar zindanda. Halkın gözü olan basın susturulmuş, savunma hakkını temsil eden avukat zincirlenmiş. Böyle bir düzende adalet olmaz.

 21. yüzyıldayız ama hâlâ ortaçağ karanlığıyla boğuşuyoruz. Dünya ışığa koşarken biz yasaklara zincirleniyoruz. Gençlerimiz, sanatçılarımız, siyasetçilerimiz susturuluyor. Bebeklerimizi koruyamıyorlar, ihmallerle insanlarımızı ölüme gönderiyorlar.


Ama unutmasınlar: Hiçbir zulüm sonsuza kadar sürmedi. Hiçbir diktatörlük kalıcı olmadı. Hiçbir karanlık güneşi örtmeyi başaramadı. Bugün yasak var, yarın özgürlük gelecek.


Bugün hapiste olan siyasetçiler, yarının özgür Türkiye’sinde onurlarıyla anılacak.

Bugün susturulan gazeteciler, yarının şerefli kalemleri olacak.

Bugün zindana atılan avukatlar, yarının adalet savaşçıları olacak.


Halk susturulamaz. Gençlik susturulamaz. Sanat susturulamaz.


Bu ülkenin çocukları bir gün özgür nefes alacak. Bu ülkenin gençleri korkmadan konuşacak. Bu ülkenin sanatçıları özgürce sahneye çıkacak. Bu ülkenin basını korkmadan yazacak.


Ve o gün geldiğinde, bu karanlığın sahipleri tarihin çöplüğüne gömülecek. Türkiye zincirlerini kıracak, yeniden ayağa kalkacak, 21. yüzyılda hak ettiği yere ulaşacak.


Ya özgür olacağız, ya özgür olacağız!

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

“Universal Friendship” 🇮🇱

Resim
In today’s globalized world, where divisions based on nationality, religion, and ethnicity often define our interactions, it is crucial to remember the value of human connection beyond such limitations. The statement, “Every Israeli citizen and every person who carries a Jewish identity is my friend,” reflects a personal philosophy that transcends conventional societal boundaries. It advocates for inclusivity, understanding, and the acknowledgment that shared humanity should always come before divisions. At the heart of this belief is the idea that identity, whether national or religious, should not dictate the ability to form friendships or connections. Israel, as a nation, is often seen through a political and historical lens, yet every citizen, regardless of their background, is an individual deserving of respect and friendship. The same holds true for individuals who identify as Jewish. Across the world, Jewish communities have faced persecution, but their resilience and contribut...
Devamı

İntikamı Soğut

Resim
  Aç adamdan savaşçı falan olmaz. Kuru öfkeyle bir yere varamazsın. Önce karnını doyuracaksın, sonra kafanı kaldırıp hesap soracaksın. Para yoksa, hikayen eksik kalır. Paran varsa gücün var, paran varsa ağzından çıkan lafın bile ağır olur. Yoksa ne intikam alabilirsin, ne düşmanından öç. Bedavacı adamın kini de, öfkesi de yavan olur. Kuru gürültü işte, kim sallayacak? Bak açık konuşalım, bu işin sırrı ekonomi. Paran cepteyse hayat senin sahnen, intikamın da tadı var. Ama cebin delikse? Hangi düşman seni takacak? Karnını doyuramayan adamın planı mı olur? Bugün aç kalmamak için mücadele ederken, öç almaya vakti mi var? Abi, önce ekonomi, önce para. Paran varsa, o zaman anasından danasına kadar herkesin hesabını sorarsın. Ama yoksa, sadece kendi kendine söylenirsin. Boş adamın öfkesi duvara çarpar. Parayı buldun mu, işte o zaman sahneye çıkarsın. Sabredeceksin, vaktini bekleyeceksin. Para kazanırsan, güç seninle. Düşmanın kim, seni kim ezmeye kalktıysa, hepsi sırayla önüne gelir....
Devamı

Gece ve Adam

Resim
Bir rüyanın kıyısında bekleyen bir adamın hikâyesi bu. Ona ait olmayan rüyaların içinde kaybolmuş, döngüsü kırılmış bir dünyada, kahkahalarla dolu bir sahneye sırtını dönmüş biri… Cesurca özlemiş, hesapsızca yanmış, hatıraların ağırlığını omuzlarında taşımış. Gece, onun sırdaşıydı. Gökyüzüne çizdiği sessiz harfler, yıldızlara anlatılan hikâyeler gibi savrulurdu karanlıkta. Bazı geceler içinden geçen fısıltılar bir rüzgâra dönüşür, bazen de yalnızca bir sükût olup düşerdi dudağından. Kaybolmuş bir rüyanın izinde yürürken, aklının kıyısında tutmaya çalıştığı tek şey onun hatırasıydı. Bir parça aklında, çok parça içinde… İşte en çok da bu yüzden gecelere dargındı. Çünkü gece, içindekileri susturmazdı; aksine daha çok konuştururdu. Gözlerini kapattığında bile kaçamadığı bir yüz, her kapattığında biraz daha silinmesi gerekirken daha da belirginleşen bir siluet… İçine kazınmış bir hikâyenin en derin satırlarını, unutmamak için ezberlemişti adeta. Kahkahalar, mutlu insanların dünyasına aitti....
Devamı